yüksek dağ iklimi özellikleri ne demek?

Yüksek Dağ İklimi Özellikleri

Yüksek dağ iklimi, genellikle yüksek rakımlı bölgelerde görülen ve kendine özgü koşulları olan bir iklim türüdür. Bu iklimin temel özellikleri şunlardır:

• Düşük Sıcaklıklar: Raki yükseldikçe sıcaklıklar düşer. Bu durum, Yükseklik Etkisi nedeniyle her 100 metrede ortalama 0.5-1°C sıcaklık azalmasına yol açar.
• Yüksek Güneş Radyasyonu: Atmosferin daha ince olması nedeniyle güneş ışınları daha yoğun olarak yüzeye ulaşır. Bu durum, özellikle UV Radyasyonu'nun artmasına neden olur.
• Düşük Atmosfer Basıncı: Rakım arttıkça hava yoğunluğu azalır ve dolayısıyla Atmosfer Basıncı düşer. Bu durum, oksijen seviyesinin azalmasına ve solunum zorluklarına neden olabilir.
• Yüksek Yağış Miktarı: Dağlar, yükselen hava kütlelerinin soğuyarak yoğunlaşmasına ve yağış bırakmasına neden olur. Bu nedenle, yüksek dağlık bölgelerde genellikle Orografik Yağış görülür. Yağışlar genellikle kar şeklinde olur ve uzun süre yerde kalır.
• Şiddetli Rüzgarlar: Dağlık alanlarda rüzgarlar, coğrafi şekiller nedeniyle daha şiddetli eser. Dağ ve Vadi Rüzgarları, günlük sıcaklık değişimlerine bağlı olarak yön değiştirebilir.
• Kısa Büyüme Sezonu: Düşük sıcaklıklar ve kar örtüsü nedeniyle bitki örtüsünün gelişimi için uygun olan süre oldukça kısadır. Bu durum, Bitki Örtüsü'nün tür çeşitliliğini ve yoğunluğunu etkiler.
• Toprak Özellikleri: Erozyon ve soğuk hava koşulları nedeniyle toprak oluşumu yavaştır. Topraklar genellikle ince, taşlı ve besin maddeleri açısından fakirdir. Toprak Erozyonu bu bölgelerde yaygın bir sorundur.
• Buzullar ve Kar Örtüsü: Yüksek rakımlı dağlarda, özellikle kutuplara yakın bölgelerde Buzullar ve kalıcı kar örtüsü bulunur. Bu buzullar, su kaynakları ve iklim dengesi için önemlidir.
• Günlük Sıcaklık Farkları: Yüksek dağlık bölgelerde günlük sıcaklık farkları belirgin olabilir. Gündüzleri güneşin etkisiyle sıcaklıklar yükselirken, geceleri hızla düşer. Sıcaklık Farkı canlıların adaptasyonunu zorlaştırır.